100 gram préparé, 3 schellekes paardenfilet…

Evarist Ganzelever
1 reactie(s)
100 gram préparé, 3 schellekes paardenfilet…

En net als ik denk: “Nu is het gedaan, het is aan mij”, dan willen ze plots nog twee, nee drie sneden jonge kaas. Maar ook daarna houdt het niet op. Nog wat luttele grammen van dit en dat, ja, van dat…

Spring ik dan net voor de middag binnen bij mijn favoriete keurslager om twee blinde vinken te kopen. Een opdrachtje dat er nog net ingaat bij ondergetekende, zolang ik maar met geen lijstjes op pad word gestuurd en niet hoef aan te schuiven.

Staat er dan zo’n twijfelaar voor jou, eentje met keuzestress. In de derde wereld hebben ze daar allemaal geen last van, denk ik dan. Alsof ze er om doen, ruiken dat je het to-the-pointtype bent en je gewoonweg willen pesten omdat er anders toch niks te beleven valt in hun godgeklaagde eentonige dagen.

Ik begrijp wel dat de zestig soorten verfijnde vleeswaren die staan uitgestald in de gekoelde toonbank kiezen iets minder gemakkelijker maakt dan pakweg vijftig jaar geleden, toen bloedworst, leverpastei en gehakt het decor uitmaakten. Maar maak dan tenminste een papieren boodschappenlijstje wanneer je het live niet meer kan aframmelen of ter plaatse de oefening nog dient te maken of jouw Achiel al dan niet een schel buikspek zou lusten. Toch ben ik niet gespeend van enige empathie, besef ik dat ook mijn dag komt dat een bezoek aan de keurslager om de hoek ervaren kan worden als wat ik nu voel bij het maken van een citytrip.