Dat het gros van onze lezers tijdelijk uitgezaaid is naar alle zonovergoten terroristvrije stranden of verblijven in valleien met zicht op de verdwijnende eeuwige bergtopsneeuw, betekent niet dat wij hier schrijven voor het zwarte gat!
Wie je ook mag zijn, beste trouwe lezer van Lochristinaar, de all-inclusieve reiziger – met sandalen en witte sokken, bermuda, en niet te vergeten: dat dikke heuptasje – of de bepakte en bezakte avonturier ergens zwervend over de globe, weinigen die nog kunnen weerstaan aan de lokroep van het internet, te delen momenten met hun Facebook-vrienden.
Ik heb het dan over mensen die tijdens het eten met hun telefoon spelen om op Facebook door te geven wat ze eten, terwijl ze samen met één of meerdere personen aan tafel zitten! Iets waar ze meer waarde aan lijken te hechten dan het contact met hun tafelgenoten. Ondanks een lokale liveband op de achtergrond lijkt dit wel een hedendaagse variant van eenzaamheid!
Maar, en hier komt het: ook wij zijn verslaafd aan onze lezers, de illusie van het getal. Daarom vanuit onze thuisbasis alvast een dikke mentale dankuwelduim voor allen die ons aanklikken, twee duimen voor wie ons leest!