De kerk van Zaffelare vormde zaterdagavond het decor voor een uniek Valentijnsconcert. Zo’n 150 toeschouwers kwamen opdagen voor een optreden van Chris Corn en de 4TuneSingers met Filip Martens aan de piano. Het optreden in Zaffelare was het sluitstuk van een uniek tweeluik.
En dat moet vooral diegenen spijten die er niet bij waren!
Chris Corn, 4TuneSingers en Filip Martens
De 4TuneSingers leerden elkaar kennen bij Schola Cantorum, het huiskoor van de Sint Baafskathedraal te Gent. Een drietal jaren geleden besloten ze tijd te maken voor een nieuw project: een a capella kwartet. Johan Versieck (tenor), Matthieu Piens (Bas), Anneke Verbeeck (Alt) en Griet Dejonghe (Sopraan) zijn allen afkomstig uit de Gentse regio. Tegenwoordig wonen ze in Beervelde en Drongen en Griet week uit naar Zwevegem.
Het kwartet treedt geregeld op met pianist Filip Martens, echtgenoot van Anneke en ook dirigent van het kathedraalkoor Schola Cantorum. En hij werkt dan weer geregeld samen met Christophe Versaevel. Zo ontstond bij Filip het idee voor een éénmalig project met Chris Corn en de 4TuneSingers.
Uiteraard diende er vooraf eerst een aantal keren gerepeteerd. En een aantal partijen dienden herschreven omdat de nummers nu met 5 i.p.v. met 4 stemmen zouden gezongen worden. Vrijdag ll. was er dan een eerste optreden in het parochiaal centrum van Drongen.
Valentijnsconcert in de kerk van Zaffelare
Zaterdag dan het tweede – en laatst – concert in de kerk van Zaffelare. Net als in Drongen daagden ook hier 150-tal enthousiastelingen en sympathisanten op.
The 4TuneSinges openden met “Take Five” van Dave Brubeck. Na drie nummers alvast een eerste verrassingsmoment toen Christophe Versaevel, geheel onverwacht, zijn moeder het podium op riep.
Zij was de volgende dag jarig (75 jaar!) en Christophe maakte van de gelegenheid gebruik om haar, voor haar jarenlange steun en toeverlaat, letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes te zetten.
En terwijl ze, zichtbaar geëmotioneerd, terug naar haar plaats stapte met een mooie ruiker, hief hij “She” van Elvis Costello aan. Een eerste hoogtepunt. Er zouden er nog heel wat volgen.
De 4TuneSingers kwamen vrolijk uit de hoek met “Lollipop” (u weet wel met de vinger in de kaak voor de “plop”) en “Blue Moon”, nummers die tot het traditionele a capella repertoire behoren.
Maar even goed zorgden ze voor de nodige kippenvelmomenten, zoals tijdens een wondermooie versie van Abba’s “Thank You for The Music”.
Tijdens de samenzang met Chris Corn viel op hoe harmonieus de vijf stemmen klonken en in evenwicht waren. “I Guess That’s Why They Call It the Blues” (Elton John), “The Longest Time” (Billy Joel) en “Only You” (Yazoo) waren maar enkele voorbeelden.
Christophe wisselde zijn klassiekers – bijvoorbeeld Tom Waits’ “Martha” naar wie een dochtertje van Christophe en Katrien genoemd is – af met enkele verrassende momenten.
“Hallelujah” van Leonard Cohen was het meezingmoment en even waagde Christophe zich aan een Nederlandstalig nummer met het wondermooie “Liefde van later” (Herman Van Veen).
Heel wat afwisseling en dat was ook een van de sterktes van dit concert. Na het slotnummer “Can You Feel The Love Tonight” (Elton John) volgde een staande ovatie. Een welverdiend applaus voor zes rasartiesten die het publiek twee uur lang wisten te ontroeren.
Veel lof achteraf bij diegenen die nog even bleven om een praatje te slaan en een drankje te nuttigen. Maar ook hier kon men om het gemis van een “cultureel centrum” of een evenementenzaal in onze gemeente niet heen. Al was de kerk van Zaffelare deze keer een waardig alternatief en vormde een heel mooi kader voor dit Valentijnsconcert.
Veel plezier met onze fotoreeks!