Het kan aan de leeftijd liggen, of misschien ligt het gewoon aan de blauwdruk, maar ik zie niet zo goed meer tegenwoordig. Waarbij ik meteen toegeef, dat ik eigenlijk nooit echt goed heb gezien. Al vanaf mijn geboorte was de wereld wazig – toch aan de linkerkant.
Het heeft geduurd tot ik zo ongeveer mijn lagere school af had. Toen kwam er een ding op mijn neus te staan. Stevig vastgehaakt op mijn oren droeg ik mijn bril met aan de linkerkant een veel zwaarder glas dan aan de rechterkant. Indertijd werden mijn brillenglazen gemeenzaam "bokaalglazen" genoemd, omdat ze zo dik waren. De brug van mijn neus werd er ook niet vrolijker van, want de bril liet een diepe indruk na.
Het was allemaal niet gemakkelijk, zeker niet toen ik mijn motorrijbewijs had gehaald, en de bril mee de helm in moest. Ik maakte snel de keuze: helm of bril en gezien de politie meer lette op de helm dan op de bril … Ik geef toe: nogal onveilig.
Gelukkig ontdekte ik samen met het vrije leven aan de unief ook de contactlens. Niet dat dat van een leien dakje liep. Ik herinner me levendig de prikkende ogen en de paniekaanvallen wanneer ik mijn lenzen niet meer uit mijn ogen kreeg.
Of die keer dat ik wakker werd en slaperig mompelde "hee, ik zie, ik zie..", om teleurgesteld vast te moeten stellen dat er geen wonder was geschied, dan wel dat ik vergeten was mijn lenzen uit te halen. Of nog: toen ik erin slaagde om mijn twee lenzen in hetzelfde oog te proppen en ik me verwonderd afvroeg hoe het kon dat ik mijn twee lenzen in had, en toch niks kon zien…
Doch jarenlang ben ik de uitvinder van de ooglens dankbaar geweest, nu nog, trouwens. Maar in het donker moet ik nog steeds de duimen leggen tegen een doordeweekse mol.
Het meeste last heb ik bij het rijden na zonsondergang, in het donker met regenweer. Dan gebeurt er iets raars. Nog geen oogarts gevonden die er achter is gekomen wat het is, want het is geen nachtblindheid. Het is wel beangstigend, vooral voor diegene die in de passagiersstoel zit…
Enkele avonden terug dacht ik dat ik de oplossing voor mijn probleem gevonden had: glow-in-the-dark-verf. Hoe cool zou het niet zijn, mochten onze wagens allemaal geverfd zijn met dat spul? De baan zou er een pak vrolijker op worden 's nachts, de auto's een pak zichtbaarder, de chauffeurs misschien een pak blijer. Of nog beter: stel je een weg voor waarop auto's rijden die met normale verf bespoten zijn, maar ook met figuren en tekeningen en woorden in dezelfde teint glow-in-the-dark-verf… Overdag dus niks te zien, maar eenmaal de zon ondergaat ontploft een rijk aan kleuren en beelden op wielen…
Ik ben er alvast voor. Kwestie dat ik dan tenminste zou zien waartegen ik net niet bots, met mijn mysterieuze blijziendheid.