De kleur van mijn VW kever is officieel gesproken rood. Dat is de kleur dat je zou zien, mocht ik regelmatig naar de carwash trekken. Wie mij ziet rijden in mijn dofmokkabruine kever, weet dat de carwash bezoekjes tot een minimum worden beperkt.
Ik vond dat mijn wagen toch een flinke opknapbeurt verdiende, en zou ten strijde trekken met spons en emmer. Maar dan is het net te warm of te koud. Of er staat een veel te stevige wind. Of ik vind mijn rubber laarzen niet. Of de spons is met verlof. Excuses te over om de klus steeds weer uit te stellen.
Mijn arme kever zag er almaar doffer en triestiger uit, en ik kon het niet meer aan zien. Laat dat nu net een week geleden zijn, toen het water goot, de hemelsluizen opengedraaid tot de max. Er schoten mij enige scenario's te binnen van bikinigirls die op sensuele wijze hun sponzen over de kapot masseerden, en het zeemvel op niet mis te verstane wijze gingen uitwringen. Doch daar stond ik in de gutsende regen bij 4 graden Celsius in mijn dikke frak; het sensuele gedoe zat er niet meteen in, ik heb trouwens geen bikini, die ben ik ontgroeid.
Het bikiniscenario werd afgevoerd, maar terstond kwam ik op de proppen met een ander geniaal idee: ik zou gebruik maken van de gutsende regen! Ik las het ergens denk ik: gewoon afwasmiddel over de wagen spuiten, inwrijven en dan doet de regen de rest. Ondertussen goed doorweekt ging ik aan de slag met niet nader genoemd afwasschuim en iets wat van verre op een spons leek. Met de regendruppels hangend aan mijn haar en mijn neus hield ik er goed de moed in. Maar dat duurde helaas niet lang. Al gauw werd duidelijk dat dit niet de allerbeste methode was om een auto te wassen.
Ten eerste was ik zelf nagenoeg een spons en goed om uit te wringen (als het regent in België dan valt daar niet mee te lachen). Ten tweede zit er zo blijkt niet echt veel kracht op hemelwater. Dat heeft als gevolg dat het schuim er zo af en toe in reepjes afdrupt en dat heeft dan weer als gevolg dat de auto van dofmokkabruin verandert in een soort okapi-zebradier: streepjes bruin, streepjes rood, streepjes zwart, schuim hier en daar… Het beoogde resultaat bleef dus uit, zo bleek al snel.
Dus sjokte ik in mijn sompige schoenen om nog een spons en een doek, en begon ik verwoed te wrijven, de karatekid achterna. De regen spoelde de wagen wel af, uiteindelijk, maar het duurde lang, zeer lang, en om geen strepen te krijgen was blijven wrijven de boodschap.
Mijn kever blinkt weer, min of meer. Ik heb ook schoon geblonken. Van de laag Vicks op mijn vel wegens iets te lang in de kou en in het vocht te staan. Ik denk dat ik me toch maar een bikini zal aanschaffen om volgende zomer nog eens een poging te doen om een scenario af te werken….