Uren turen naar een thermometer, kleine weddenschap doen: gaat-ie de 20 voorbij of niet? En… JAAAAAAAAAAA! Korte broek uit de kast en een T-shirt. 3 zomers geleden in de solden gekocht maar tot nu toe onaangedaan gebleven bij gebrek aan vorige zomers.
Wat volgt is een onweerstaanbare drang tot fietsen. De fietspaden vertonen een ongeziene drukte, ik wil mee in de hype. HOP, de fiets op. Of nee, eerst de spinnenwebben verwijderen. HOP! Oei, nee, eerst de banden oppompen. HOP! Pff, nee, het zadel vast zetten. HOP? Olie aan de remmen doen…
HOP dan toch. Het doet er niet toe dat ik behalve mijn short en solden-T-shirt ook nog rubber laarzen aan heb. Fluks hang ik in het wiel van de hele seniorenwielerclub, moedig peddelend naar de broodmachine op het einde van de straat. Ik voelde het deze morgen al: ik stond op en de benen zaten goed.
Dat die benen goed waren, dat heb ik te danken aan de benenfee, dat is de zus van de tandenfee. Alleen zus nummer 3 laat het altijd afweten. Dat is de ontharingsfee. Vandaar die rubberen laarzen.