De Facebook-ansichtkaartjes beginnen over mijn computerscherm te rollen. Het is dan ook volop migratietijd voor de Homo Turisticus. De grote zomerexodus is een feit.
Overwegend goedgeluimde en zongebruinde mensen bevolken mijn scherm wanneer ik tijdens het nippen van mijn ochtendkoffie doorheen de sociale media scrol.
De reizende mens heeft zich een infrastructuur gevormd van reisbureaus, accommodaties, toeristische bestemmingen, folders en internetprogramma’s die het mogelijk maken even uit de alledaagse context te stappen. De normale gedragsregels worden tijdelijk opgeborgen.
Plezier, rust en ontspanning zijn de belangrijkste drijfveren voor vakantiegangers, waarbij het Facebook-gewijs etaleren van dit alles richting bankzitters intussen een vanzelfsprekend bijverschijnsel is geworden.
Zo is het soms even schrikken voor ondergetekende om een persoon die ik enkel ken in pasfotoformaat plots full body en schaars gekleed te aanschouwen! Reizen is niet alleen letterlijk grenzen overschrijden, merk ik.
Daar waar een afgestempelde postzegel op het postkaartje vroeger het ultieme bewijs van aanwezigheid was, is er nu het posteren voor een achtergronddecor dat geen twijfel laat bestaan over de bestemming. Facebook maakt een snelle liveverslaggeving naar de buitenwereld mogelijk. Onversneden momenten van euforie moeten zowat de eerlijkste berichtgeving op aarde zijn!
Toerisme is, als een stap in de menselijke evolutie, nog steeds een groeisector, al zijn er letterlijk grenzen bereikt.
De bootvluchtelingen op de Middellandse Zee moeten al die zwermen toeristen op weg naar hun zomers bluesfestival beslist ervaren als spookrijders!
