En ze blijken springlevend, mocht ik persoonlijk vaststellen in het stukje Portugal tussen de Douro-vallei en de noordelijke Spaanse grens.
Kerken, kathedralen, kloosters en kapellen volgestouwd met heiligen, religieuze kunst in overvloed.
En dit met gulzige hand uitgestrooid over het pastorale landschap, vluchten kan niet voor wie allergisch is aan afgoderij!
Bovendien had ik het geluk middenin het bekendste heiligenfeest van Portugal terecht te komen: Festa de São João.
Ik zag er Johannes de Doper in alle formaten, kleuren en geuren.
Processies veroorzaakten dat ik slecht aangeduide omleidingen diende te volgen, mijn gps tilt sloeg.
De ernst op de aangezichten van de deelnemers en toeschouwers was zo overtuigend dat ik mijn muts zou afgenomen hebben, had ik er een op!
Marktplaatsen waarover zowat de gehele lokale bevolking de revue passeerde deden me wat aan de Gentse Feesten denken, inclusief het consumptiegedrag.
De geur van gegrilde sardienen moest qua dominantie niet onderdoen voor deze van onze frietkoten en de gulzig uitgeschonken rode wijn maakte dat ik zelfs de plaatselijke muziekgroepjes bijlange nog zo slecht niet vond.
