Ooit zat ze bij me in de klas, de hardwerkende, plichtsbewuste en bescheiden Justine Bourgeus. Geen moment zou je als leerkracht haar ervan verdacht hebben om naast de school een druk muziekleven te hebben.
Toen ze vier jaar oud was, wist ze al dat ze bij een orkest wou en daarom wou ze muziekinstrumenten leren bespelen. Op haar dertiende besefte ze dat haar stem misschien wel haar betere instrument was. Oorspronkelijk vooral als violiste bedrijvig in bands, is ze nu producer en zanger, maar ze is ook academisch geschoold en behaalde het diploma Master in de Economische Wetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent.
Met ‘Bear Run’, de Gentse band die in 2008 als akoestisch eenmansproject van Xavier De Clercq ontstaan was, won ze, nauwelijks 15 jaar oud, in 2009 de ‘Kunstbende’; in 2010 volgde de ‘Jonge Wolven’ en in 2011 de ’Lawijtwedstrijd’. Haar kompanen waren in die eerste periode Jasper Maekelberg (drums), Nils Vermeulen (contrabas), Brecht Plasschaert (toetsen). Zij speelde viool.
In 2012 werd het stil rond ‘Bear Run’ en Justine verkaste naar ‘School is Cool’ tot 2016, waar ze Nele Paelinck verving en naast vioolspelen ook mocht zingen. Ze verzorgde ook vocals bij ‘Vuurwerk’, een Belgische elektroformatie.
(foto © Carmen De Vos)
In 2015 mocht ze in een duet met Max Colombie van ‘Oscar and the Wolf’ het Amy Winehouse nummer ‘Back to Black’ zingen als titelsong voor de film ‘Black’ van Adil El Arbi en Bilall Fallah. In dit jaar nam ze ook haar solo-debuutsingle ‘Escalate’ op. Hiermee kreeg ze internationale aandacht van o.a. ‘The Fader’, een hippe muziekblog, ‘Noisey UK’, BBC Radio. De invloedrijke radiofiguur Zane Lowe introduceerde haar bij ‘Beats’.
In de zomer van 2016 nam ze haar eerste EP op, in eigen beheer en ook in vinyl-versie. 2017 bracht een nieuwe single ‘Golddigger’ en in 2018 volgde ‘Rattlesnake’ met een video die in première ging bij ‘Dazed & Confused’. In oktober van dat jaar kwam haar debuutplaat uit, ‘The Games I Played’. Deze werd goed ontvangen door de Belgische media, maar haar populariteit steeg pijlsnel in de danswereld toen haar nummer ‘Escalate’ gebruikt werd in de Amerikaanse versie van ‘So You Think You Can Dance?’. In Griekenland coverde Eleni Foureira hetzelfde nummer in het Grieks voor de Griekse SYTYCD. Meer dan duizend choreografieën ontstonden op haar nummer over de hele wereld. Justine verzamelde een groot deel ervan op haar YouTube-kanaal. De populairste choreografie is die van de beroemde choreograaf Alexander Chung met meer dan 21 miljoen plays op de teller.
Tsar B speelde op grote binnenlandse festivals als Pukkelpop, Lokerse Feesten, maar ook in Londen, Parijs, Los Angeles, Amsterdam en in Roemenië.
Haar muziek wordt omschreven als elektro R&B en ze wordt vergeleken met EKA twigs. Zelf spreekt ze van “dark blue oriental R&B”, want ze heeft een voorliefde voor de kleurrijker, verrassender oosterse klanken, maar naast de barokke basso continuo van Bach en de Arabische toonladders kan je zelfs gregoriaanse polyfonie herkennen.
Ze is een fan van Beyoncé, Joe Dassin, Pergolesi, Bach, Kendrick Lamar, Jeff Buckley, Janis Joplin, Nina Simone, Young Fathers en Björk. Hieruit blijkt ook haar brede muzikale belangstelling.
Tsar B is er zich van bewust dat alleen goede muziek maken niet meer voldoet in deze keiharde competitieve muziekwereld en zorgt ook goed voor haar styling en imago. Fotografe Carmen De Vos uit Lochristi mocht haar vorig jaar voor de lens hebben en interviewen bij de promotie van haar debuutplaat in Humo.
Tsar B treedt op woensdag 15 mei op in de Brusselse Beursschouwburg. Zaterdag 8 juni staat ze op het podium van het ‘All Worlds Festival 2019’ in Curitiba Brazilië. Met haar werkkracht, motivatie, looks en fantastische talent zullen we ongetwijfeld nog meer van haar horen.