Op 5 december overleed John Miles. Zijn hit “Music” groeide uit tot de hymne van “The Night of The Proms”.
Ondanks de aanhoudende coronapandemie bezorgde 2021 ons – op muzikaal vlak – toch heel wat moois. Balthazar bracht begin dit jaar “Sand” uit, hun vijfde langspeler. ABBA kwam – na meer dan 40 jaar – met een plaat vol nieuwe liedjes. Na het succes van haar Bond-song “No Time tot Die” volgde dit jaar Billie Eilish’ haar tweede album en ook Adèles nieuwste langspeler “30” werd begin december gereleaset.
Maar er was ook droevig nieuws. Eerder deze maand, op 5 december, overleed John Miles. De 72-jarige componist en muzikant stierf in zijn woonplaats Newcastle na een korte, maar ernstige, ziekte. Hij had pas een maand voordien de kankerdiagnose gekregen.
John Miles – of John Errington zoals hij in werkelijkheid heette – scoorde in 1976 met “Music” een gigantische hit. Het nummer verscheen op de plaat “Rebel” en gaat over zijn voorliefde voor muziek.
“Music was my first love, and it will be my last
Music of the future
And music of the past!”
Het nummer werd uitgebracht op single en valt op door de wisselingen in tempo, ritme en klankkleur. Ook de variatie in instrumenten is verrassend. Naast de elektrische gitaar, de basgitaar en de drums hoor je ook een blaassectie, een strijksectie en een piano. John Miles combineerde in het nummer, dat bijna 6 minuten duurt, symfonische muziek en pop en rock.
De song past daardoor ook in een indrukwekkend rijtje van onvergetelijke pompeuze rock hits uit dezelfde periode. Een jaar voor “Music”, verscheen Bohemian Rhapsody van Queen. Het jaar daarna kwamen “Mr. Blue Sky” (ELO) en “Paradise by the Dashboard Light” (Meatloaf) uit. Allemaal nummers die hoog eindigen in de jaarlijkse “Top 2000 aller tijden”.
John Miles was met zijn hit dan ook de geknipte gast voor de eerste “Night of The Proms” in 1985 in Antwerpen. Dat was (en is) een muziekspektakel met optredens van artiesten uit uiteenlopende genres, meestal rock of pop, vermengd met populaire klassieke muziek. De artiesten die optreden worden begeleid door een symfonisch orkest en een reusachtig koor. De formule sloeg (net als “de “Last Night of The Proms” in Engeland) bij het grote publiek aan. Elk jaar kwamen er meer concerten in Antwerpen en men besloot dan om met de Proms ook naar andere landen te trekken. In 1990 volgde Nederland, sinds 1994 ging men ook naar Duitsland. Luxemburg heeft sinds 2011 zijn Proms en ook tal van andere Europese landen ontvingen al de “Night of The Proms”. Beetje bij beetje veroverde men Europa.
John Miles zou 35 jaar lang – als leider van de Electric Band – deel uitmaken van de jaarlijkse concerttournee. Enkel de beide jaren dat hij – als leadgitarist – met Tina Turner op tournee was, ontbrak hij. Zo groeide John Miles uit tot het uithangbord van het evenement wat hem ook de titel “Mister Night of The Proms” bezorgde. Zijn hit “Music” werd de hymne van de Proms.
In eigen land had John Miles nog enkele kleinere hits. Maar internationaal gezien was “Music” een one hit wonder. Nadat zijn eigen carrière was vastgelopen werkte John Miles vervolgens als studiomuzikant voor andere artiesten. Hij werd zo de vaste gitarist van Tina Turner en in 1992 begeleidde hij Joe Cocker. Hij werd door artiesten als Jethro Tull, Fleetwood Mac, Tom Petty, Stevie Wonder en Jimmy Page van Led Zeppelin mee op tournee gevraagd. Samen met The Alan Parsons Project nam ook een aantal nummers, waaronder “La Sagrada Familia” in 1987. Niet toevallig ook zo’n pompeus symfonisch rocknummer.
Maar John Miles zal altijd herinnerd worden als de man van “Music”. Het nummer dat voor mij persoonlijk telkens het hoogtepunt was van “The Night of The Proms”, de song waarbij 14.000 enthousiaste muziekfans in hun handen klapten en meezongen en waarbij ik elke keer opnieuw tot tranen toe bewogen was.
John Miles – "Music"
A Tribute tot John Miles