Met zijn album “Zyryab” bracht Paco de Lucía in 1990 een hommage aan de musicus, poëet en zanger met die naam. Als een virtuoos gitarist als Paco de Lucía alle talenten gebruikt ter ere van één van de grondleggers van de klassieke Spaanse gitaar, dan is het resultaat dit meesterwerk.
Zyryab of zwarte merel, is de bijnaam van Abu Al –Hasan Ali ibn Nafi, poëet zanger en muzikant uit Perzië, die aan het hof in het Kalifaat van Córdoba leefde begin 9de eeuw. Zijn inbreng van de traditionele Arabische muziek op het Iberische schiereiland was essentieel in de ontwikkeling van Arabo-Andalusische muziek. Met een vijfde snaar, de snaar van de ziel, die hij aan de luit toevoegde en het gebruik van een plectrum uit een pen of de snavel van een adelaar verbeterde hij ingrijpend de klank van het instrument. De nieuwe luit met vijf snaren werd de voorloper van de klassieke Spaanse gitaar. Zyryab was bovendien de initiatiefnemer van het eerste Europese muziekconservatorium en vernieuwde de zangopleiding.
Paco de Lucía wou de belangrijkheid van deze vergeten figuur onder de aandacht brengen. De Lucía, de bijna god van de flamenco, bespeelde de gitaar als geen ander. Wie erbij was op Gent Jazz of in Bozar, was fan of is ongetwijfeld fan geworden.
Ongeacht met welke gelegenheidsmuzikanten hij zich ook omringde of in welke muziekstijl “Zyryab” werd uitgevoerd, zowel klassieke muziek als flamenco en vooral jazz krijgen de boventoon. Paco de Lucía is er helaas niet meer. Hij overleed in 2014 in Mexico.
Voor de gitaristen (die dit ongetwijfeld wel zullen weten): hij speelde op een Condegitaar, model "Sobrinos de Esteso") en gebruikte altijd Luthier snaren.
Fantastische muziek om van te genieten