Ze zijn al een tijdje uit ons lokaal straatbeeld verdwenen, de bars met felle neonlichten. Wat er zich achter de dichtgetrokken gordijnen afspeelde wekte alleen maar nieuwsgierigheid op bij hen die er dagdagelijks voorbijkwamen. Althans bij mij!
Behalve de gloed – je moest al een heel droog karakter hebben om die te negeren – droegen de 'huisjes van plezier' ook meestal een exotische naam. Bar L'Intime, Bed of Roses, Misty, om er los uit de pols enkele te noemen. Nu is het zo dat er op het grondgebied van Lochristi nooit een 'red light district' is geweest, maar op de N70 viel er toch een aantal bars te spotten.
Alles komt terug, dacht ik enige tijd geleden, toen ik op een avond de Koning Albertlaan doorstak. Maar ik had het mis, grondig mis. Waar het vroeger volgens de zedenpredikers de zogenaamde 'varkens' met hun vlees keurende blik waren die de vitrine-inhoud afwogen, zijn het nu de varkens die de vitrine bevolken. 'We will 'meat' again', klinkt het bij Slagerij De Clercq!