De Gentse Voorhaven ademt niet alleen geschiedenis, ze is een ook een springlevende getuige van een wereld in beweging. Oud en nieuw reiken er elkaar de hand. Een stukje Gent dat zich onopgemerkt laat passeren op weg naar de solden.
Mijn moeder was nog een klein meisje toen er obussen vielen in haar straat en leefwereld. Vandaag leest ze over aanslagen op onschuldige burgers en hoort ze opnieuw de knallen van toen.
Seizoen twee zit er nog maar eens op voor de telegenieke rechters. Het menselijk gelaat achter het justitieapparaat wordt weer iets binnenkamers. Volgende zaak, nummer 824…
Dagelijks duikt het wel ergens op in de media. Zo hoorde ik enige dagen geleden nog dat ‘vanaf morgen de boekenbeurs ook toegankelijk is voor de gewone man’.
Een moment van bezinning werd zowaar mijn deel toen ik onlangs doorheen de dorpskom van Zeveneken wandelde. Het leven zoals het is. Verticaal en horizontaal.
X is bij Brussels Airport! Met véél honing, stomme rotverkoudheid! Dat belooft voor dinsdag! Gezellig tafelen in Het Hoveke. Een gezegend muziekje voorwaar! Ik kan niet buiten met dit weer... dat mag niet te lang duren of 'k loop de muren op!
Architectuur heeft zich genesteld in alle hoeken van de samenleving, lees ik in een bijdrage naar aanleiding van ‘De Dag van de Architectuur’ op zondag 11 oktober.
In de meeste Vlaamse velden zijn ze vanop fietspaden en wandelwegen nog nauwelijks te spotten. In het provinciaal domein Puyenbroeck daarentegen, struikel je bij iedere stap die je zet over de wilde keunen.
Schoolreizen brachten me er nooit heen, later ontsnapte het bestaan van Fort Napoleon, een fortificatie uit de 19de eeuw, uit mijn gedachten. Tot ik een van de afgelopen zomerweekends mezelf een herkansing gunde.
Caroline M. uit Lochristi is de...
Schandalig hoe de oudere generatie...
Oprechte deelneming .
33 jaar in het landelijke...
Beervelde werd in XXXX een...