Toast Literair viert lustrum met poëzie van Freddy Taghon en cursiefjes.

Toast Literair viert lustrum met poëzie van Freddy Taghon en cursiefjes.
Zondagmorgen vond de grootste taal- en leesbrunch van Vlaanderen plaats. Het Davidsfonds zette, al voor de vijfde keer, het nieuwe jaar in met zijn “Toast Literair”.Er vonden in totaal zo’n 200 activiteiten plaats met 13.000 deelnemers.

Het Davidsfonds Lochristi koos dit jaar voor een programma in 2 delen. Eerst was er een ode aan Freddy Taghon, waarna een aantal cursiefjes van vroeger gebracht werden. Een programma waarvoor een 50-tal toehoorders kwamen opdagen. Daarmee was de polyvalente zaal van de bibliotheek goed gevuld. Opvallend echter was de afwezigheid van de jongere generaties. 

Na de verwelkoming door voorzitter Jan Boone, mocht Machteld Moijson de spits afbijten met een ode aan Freddy Taghon. Machteld is  licentiate Germaanse filologie en volgde ook Hoger Kunstonderwijs aan het KASK te Gent. Ze is lid van Lo-Art, medewerker van “Kunst omdat het moet” en lid van de Haikuvrienden Lochristi, opgericht door wijlen Freddy Taghon.
Ze bracht, met veel gevoel, een aantal mijmeringen en gedichten van Freddy Taghon uit zijn bundel “Poëzie van het leven”.

Openen deed ze met een aantal fragmenten uit de inleiding van de dichtbundel, waarin Freddy Taghonzijn visie gaf op poëzie.
“We liggen niet wakker van poëzie in het dagelijkse leven maar bij belangrijke gebeurtenissen lezen we wel eens een versje. Geboorte, huwelijk of sterven, het zijn mijlpalen in ons leven. Vandaar dat we kunnen stellen : poëzie wil het onzegbare schrijfbaar maken. Poëzie is als het ware proeven van het leven zoals het is, er bewust van genieten. Poëzie is een bijzonder intieme vorm van communicatie”.

Na een aantal gedichten en haiku’s, eindigde Machteld Moijson met een aantal beschouwingen uit de bundel.  Daarbij ook de gedachte “Een mens die nooit lacht, is geen ernstig mens”. En eigenlijk was dit de perfecte overgang naar het  tweede deel waar Dirk Meul een aantal - ludieke - cursiefjes bracht.

Dirk Meul, woonachtig te Zaffelare,  is afkomstig uit het Waasland. Na tien jaar lesgeven, zocht hij zijn weg in het beroepstheater.  Daar was hij productieleider bij het KNS-Raamtheater en ook assistent-regisseur bij het Koninklijk Jeugdtheater te Antwerpen. Door regiecursussen en stages leerde hij het vak van onder meer Roger Bolders, Chris Van den Durpel, Dirk Tanghe en Walter Tillemans. Zelf regisseerde hij reeds een vijftigtal toneelstukken.

Het was ronduit indrukwekkend om te zien hoe Dirk, zonder tekst en  met veel enthousiasme, achtereenvolgens “In het publiek” (Simon Carmiggelt), “De Caramel”, “Het Leger” (Jos Ghysen), “Mijn IQ” (Piet Theys), “Driekoningen” (Gerard Vermeersch) en “Manuel” (Paul Van Vliet) bracht. Afsluiten deed hij met “Weeuwsnitje en de devenzwergen”, voorafgegaan door “Avelgem” (beiden Gerard Vermeersch) waarbij hij - voor de vertolking van de boer uit Ronse - nog een pet opzette.

De cursiefjes werden afgewisseld met accordeonmuziek, gebracht door Veerle Hermans, echtgenote van Dirk.

Na een woord van dank, een oververdiend applaus en bloemen kon er getoast worden op een cultureel vruchtbaar 2015. Een jaar dat het Davidsfonds Lochristi alvast goed inzet, want binnen twee weken is er al de volgende activiteit. Dan komen radio- en televisiejournalist Dirk Tieleman (“Panorama”, “Koppen”, ..) en Pieter Klingels spreken over hun reis door het Midden-Oosten, Centraal Azië en China.
Afspraak donderdag 29 januari om 20 uur in de polyvalente zaal van de bibliotheek voor “Vlasroute-Travelling the SilkRoad”. Leden van het Davidsfonds betalen 5 Euro, niet-leden 6 euro.

In afwachting kan u Machteld Moijson, Dirk Meul en Veerle Hermans nog eens aan het werk zien in onderstaande fotoreeks.