Ik ga terug ondergronds. Een man speelt het Godfather theme op trompet. Valse romantiek. Voor een dollar doet hij het wellicht nog eens. Toeristen? Die zijn hier niet. Met honderden geven ze zich wellustig over aan de neonflitsen op Times Square die elke gedachte onmogelijk maken. Om zijn studie te kunnen financieren tracht een student op de trein wat snoep te verkopen.
In hartje Manhattan, aan de voet de nieuwe Freedom Tower, is niets meer dat herinnert aan The Occupy Wall Street beweging die hier vorig jaar zijn tenten had opgeslagen. In het torengebouw dat Goldman Sachs in 2006 naast de WTC-site begon te bouwen gonst het nog steeds van de bedrijvigheid.
Zuccotti Park telt enkel nog wat toeristen die verbaasd in de lucht turen. De Freedom Tower is ondertussen gigantisch geworden en alomtegenwoordig in Manhattan. Een man in kostuum bestelt een hotdog. “Disabeled Veteran” staat te lezen op het hotdogkraam. Hij diende in Irak, vertelt hij fier. Nu heeft hij het geluk hotdogs te kunnen smeren voor toeristen en de snelle jongens van het Financial district.
In het laatste debat voor de presidentsverkiezingen meent Romney dat Iran het belangrijkste gevaar voor de Verenigde Staten is. Obama meent dat het terrorisme en de binnenlandse veiligheid de meeste zorg vragen.
Een boogscheut verder van hier viel Quazi Mohammad Rezwanul Ahsan Nafis in een val van de FBI nadat hij een bomauto had geparkeerd voor de New York Federal Reserve Bank. Geen groot nieuws hier. Dit was de vijftiende keer sinds 9/11 dat een aanslag in New York is verijdeld. De successen tegen Al Quada en de dood van Osama bin Laden kan de president niet meer verzilveren tijdens deze verkiezing. Time is money.
In het Financial District haast men zich naar de volgende beurscrash. Nochtans was het hier in Wall Street dat enkele haviken zeer goed wisten wat er aan de hand was en onbeschaamd op een crash gokten. Ze maakten een fortuin.
Romney kon hier behoorlijk wat fondsen inzamelen voor zijn campagne. Een van de beursgoeroes Anthony Scaramucci, een oudgediende bij Lehman en Goldman Sachs, zei in 2010 tegen Obama dat hij zich als “een piñata” voelt.
“Vermoord met een stok door vijandige politici.”
Ook Romney voelt zich oneerlijk gehekeld door het publiek en de pers als hem wordt gevraagd klaarheid te schenken in zijn belastingsaangiften. Hij meent meer dan voldoende te hebben betaald en “als ik nog meer zou betalen, zou ik wel een heel incompetente presidentskandidaat zijn.”
Een incompetent zakenman is hij allerminst. Zijn offshore bedrijven op de Kaaimaneilanden zijn een goed bewaard publiek geheim. Hij reageert als een duivel in een wijwatervat op het plan van Obama om de rijkste bedrijven meer te belasten. Het is een maatregel die volgens de president kan zorgen dat er niet moet gesneden worden in het onderwijs en waardoor de groei kan gestimuleerd worden.
Mitt Romney daarentegen heeft schrik dat een dergelijke maatregel jobs in gevaar brengt. Wellicht heeft hij vooral vrees om zijn eigen bedrijvigheden?
Op de Kaaimaneilanden.
Mitt Romney belooft te stoppen met politiek als hij op 6 november verliest.
We zien wel.