Veldrijdster Alicia Franck kende de voorbije jaren heel wat pech. In 2019 wisselde ze naar het Experza Pro Cx team. Na een mooi seizoen wisselt ze nu naar het Proximus-Alpha Motorhomes Cycling Team.
“Alicia Franck op weg naar een sterk seizoen?” titelden we boven onze bijdrage begin oktober 2019. Het veldritseizoen was toen nog maar net begonnen en Alicia had al 2 (kleinere) crossen gewonnen. Eind februari viel – met de ”Masters” in Waregem – het doek definitief over deze campagne.
Lochristinaar had een uitgebreid gesprek met Alicia over de voorbije crosswinter en keerde huiswaarts met groot nieuws! Alicia verlengde haar contract bij Experza Pro Cx niet en tekende een overeenkomst tot eind 2022 bij het Proximus-Alpha Motorhomes Cycling team. Dat werd gisteren officieel bekendgemaakt.
Alicia, hoe kijk je zelf terug op het voorbije veldritwinter?
“Eigenlijk kan ik redelijk tevreden terugblikken. Ik heb een vrij constante winter, zonder tegenslagen, achter de rug. Door omstandigheden maak ik voor het eerst een volledig veldritseizoen rond en ik ben blij dat ik nog steeds op een behoorlijk niveau presteer. Dat is deels ook het gevolg van het feit dat ik mijn seizoen gepland had in functie van het WK en dus een stijgende vormcurve voorzien had in de maand januari. Jammer genoeg kwam dit niet tot uiting op het Belgisch kampioenschap, toen had ik blijkbaar een slechte dag.
Het seizoen begon ik op de 144ste plaats op de UCI-ranking. Ik moest bij de belangrijke wedstrijden dus achteraan starten. Doordat ik nu eens nauwelijks pech had of fysieke tegenslagen kende, kon ik opklimmen tot op de 33ste plaats. En er is nog heel wat progressie mogelijk.”
Wat waren voor jou de hoogtepunten van het seizoen?
“De voorbije winter seizoen won ik 3 crossen. Maar mijn zege in Otegem was de mooiste. Enerzijds omdat het een overwinning in eigen land was en anderzijds omdat er toch sterker deelnemersveld was dan bij mijn 2 overwinningen in het begin van het seizoen (Nvdr: op 19 september in Groot-Brittannië en op 28 september in Tsjechië). Die dag had ik de goede benen waarop ik 2 dagen eerder – op het BK in Antwerpen – gehoopt had.
Maar ook mijn 13de plaats op de wereldbekercross in Hoogherheide deed erg veel deugd. Toen stond de volledige wereldtop aan de start. De veldrit in Hoogherheide werd de week voor het WK gereden, een bewijs dat ik er wel degelijk klaar voor was.”
Wat waren dan de mindere momenten?
“Eerst en vooral mijn 6de plaats op het BK in Antwerpen. Toen had ik echt een offday. Erg jammer. Ook mijn opgave, t.g.v. ziekte, in Zolder was een tegenvaller. Ik zal niet rap opgeven, maar die dag kon ik niet anders. Anderzijds, deze beide tegenslagen verdwijnen in het niets als ik ze vergelijk met de pech die ik de voorbije jaren kende. Ook de niet-selectie voor het WK was een ontgoocheling. “
Je was erg teleurgesteld dat je niet mee mocht naar het WK? Vertel nog eens hoe de vork juist aan de steel zat.
“Het aantal rensters dat een federatie naar het WK mag sturen, wordt bepaald op basis van de prestaties van de rijders in dat land. Ook de uittredende wereldkampioene is automatisch geselecteerd.
België mocht, naast Sanne Cant, zes rensters afvaardigen. Maar de Belgische wielerbond had als bijkomend criterium bepaald dat je in de loop van het seizoen 2 maal in de top-16 moest eindigen in een wereldbekerwedstrijd of op het Europees kampioenschap. Op het EK behaalde ik een 8ste plaats. In de WB-wedstrijden kende ik heel wat pech met o.m. een opgave t.g.v. ziekte en een gebroken zadel. Ten gevolge van mijn slechte UCI-ranking moest ik ook telkens vertrekken vanop de 4de of 5de startrij, wat het erg moeilijk maakte.
Toen ik dan in WB-wedstrijd in Hoogherheide toch als 13de eindigde, was de selectie al bepaald. Enkel Sanne Cant, Ellen Van Loy en Laura Verdonschot mochten de Belgische kleuren verdedigen bij de vrouwen elite. De andere plaatsen werden niet ingevuld. Ik heb nog gevraagd of ik mee mocht op eigen kosten maar kreeg als antwoord dat het financiële aspect niet doorslaggevend was.”
Erg zuur?
“Zeker! Ik had echt gepiekt naar dat WK en het zwaar parcours lag me wel. Bij de beslissing werd ook geen rekening gehouden met de pech die ik gekend had tijdens de WB-wedstrijden of met het feit dat ik telkens vanop de achterste startrijen moest vertrekken.
Je moet weten dat zo’n WK een ideale gelegenheid is om je eens in de kijker te fietsen. Niet onbelangrijk als je “einde contract” bent. Bovendien zijn er ook heel wat UCI-punten te verdienen. Meer dan in gelijk welke andere cross. Erg jammer dat die kans me ontnomen werd.
Zelfs Sven Nys zei in een tv-interview dat er misschien een fout gemaakt was door Alicia Franck niet mee te nemen naar het WK.”
Je had een contract tot eind februari 2020 bij Experza Pro Cx?
“Ik had een voorstel gekregen om mijn contract te verlengen, maar ik had toch op betere voorwaarden gehoopt. Ik ben 25 en op en top professioneel bezig met mijn sport. Dan wordt het ook tijd dat ik ervan kan leven. Maar er was geen onderhandelingsruimte en de communicatie verliep stroef. En er was geen ruimte meer om bijkomend een kleine persoonlijke sponsor aan te brengen, zoals ik die had met Fietsen Schenk uit Essen.
Ondanks het feit dat ik erg goed overeenkom met Helen Wyman en mijn ploeggenoten – Anna Kay en Marion Norbert-Riberolle – heb ik dan toch ook de voorstellen van een aantal andere ploegen bekeken. En ik koos ervoor om een contract te tekenen bij het team van PROXIMUS-ALPHA-MOTORHOMES. Dat is sinds gisteren officieel.
Proficiat! Een goed gevoel?
“Bedankt. Ja zeker! Het is een opluchting dat ik nu weet dat ik voor enkele jaren goed zit in een professioneel team met een nieuw contract voor bijna 2 jaar. Proximus-Alpha Motorhomes was de voorbije jaren vooral een opleidingsploeg. Maar nu hebben ze dus ook ambitie om het bij de elites waar te maken. Axelle Bellaert reed al één seizoen bij de elite dames. Zij blijft bij het team. Ook Blanka Vas zal in de winter bij Proximus-Alpha Motorhomes crossen. Samen met Elodie Kuijper zullen we een sterk viertal zijn. Gisteren ontmoette ik dan voor het eerst ook Shanyl De Schoesitter, het beloftevol 13-jarig talent uit Lochristi die ook Europees kampioen is in haar categorie. We rijden nu voor hetzelfde team“
Het veldritseizoen is bijna ten einde. Wat brengt de zomer?
“Ik heb nu een tweetal weken rust. Eens frietjes eten, van een stukje chocolade genieten en wat family-time. Ik ga het nieuwe seizoen uiteraard terug voorbereiden door wegkoersen te rijden. Ik hoop met de nationale ploeg te mogen rijden. Maar hoe mijn programma er juist zal uitzien is nu nog onduidelijk ten gevolge vaan de contractbesprekingen die wat aansleepten. Graag zou ik ook enkele mountainbike-crossen, mijn “oude liefde”, betwisten. Geen volwaardig MTB-programma, want dat vlakt de explosiviteit (die nodig is bij het veldrijden) wat af. “
Wat verwacht je van het seizoen 2020-2021?
“Ik mag dan wel al 25 jaar “oud” zijn, toch denk ik er nog heel wat progressie mogelijk is. De overstap naar het veldrijden maakte ik pas op latere leeftijd en door heel wat pech reed ik nu pas voor het eerst een volledig seizoen. Het beste moet dus nog komen. De voorbije winter presteerde ik vrij constant. Dat zou ik ook graag volgend seizoen doen en zo uitgroeien tot een vaste waarde in de top-10 of top-15. En dan af en toe eens een uitschieter met een podiumplaats of een zegeruiker voor mijn nieuwe team. “
Veel succes Alicia!
(Foto’s © Bennie Vanderpiete – Nico Callewaert – Roger Vandenbosch)