Familie De Porre: als muziek in je genen zit!

Anne
3 reactie(s)
Muzikale familie De Porre

© Bennie Vanderpiete

Het optreden van de familie De Porre uit Lochristi - eerder dit jaar op de Place de l’Azalée van Lo-Art - bleef niet onopgemerkt. Een muziekgroep waarvan alle leden tot hetzelfde gezin behoren, kom je immers niet iedere dag tegen. Het samenspel van de ouders en hun kroost werd door velen gesmaakt. Lochristinaar sprak met mama Lut Dresselaers. Een verhaal over muzikale genen, een diepgewortelde passie voor het creatieve en een sterke familieband.

Een jeugd vol muziek

“Ik kom uit een groot gezin”, opent Lut. “We waren thuis met 11 kinderen. Mijn ouders, die de dameskledingzaak “Sint-Janneke” in Turnhout runden, wisten dus best wat te doen. Maar dit weerhield mijn vader er niet van om aan zijn muzikale weg te timmeren. Hij was een doorwinterde muzikant die samen met zijn Brassband “Amor” nog heeft opgetreden op de expo van 1958. Het was zijn levenswerk om al zijn kinderen op een actieve manier kennis te laten maken met muziek. Hij liet iedereen minstens één instrument bespelen. Ik begon met piano maar stapte nadien over naar fluit en viool. Vooral dit laatste instrument was niet echt mijn keuze maar omwille van een makkelijker samenspel in het orkest legde ik mij hierop ook volledig op toe. Samen vormden we het “familieorkest Dresselaers” dat vader dirigeerde. En dat kun je vrij letterlijk nemen: hij was streng en samenwerken was niet altijd makkelijk. Zeker niet toen we allemaal wat ouder en mondiger werden. Vader besliste daarom om een externe dirigent aan te stellen en zo werd Michael Scheck -(oprichter van het befaamde Antwerpse Bachkoor - de nieuwe leider van het “familieorkest”. Hoe dan ook, ik zal mijn vader altijd dankbaar blijven omdat hij mij de liefde voor muziek heeft bijgebracht. Het werd de “rode draad” in mijn leven. “

Op eigen creatieve benen

“Ik ontmoette mijn man op een volksdansstage”, vervolgt Lut. “Hij was een gepassioneerd volksdanser. Je kunt dus eigenlijk wel stellen dat de muziek ons samenbracht. Na ons huwelijk verhuisden we naar Ledeberg en daarna naar Lochristi. Ik bleef op een gedreven manier met muziek omgaan maar kon me ook uitleven in een andere passie: het ontwerpen en maken van kleding. Ik werkte een tijdje in opdracht van een Gentse winkel maar het werd pas echt mijn “ding” toen ik zelf een kledinglijn kon ontwerpen. Na verloop van tijd besloot ik nog een andere droom te verwezenlijken: kleuterjuf worden. Als volwassene studeren vond ik heerlijk. Ik kon er me helemaal uitleven op heel veel verschillende vlakken. En, uiteraard maakte muziek hier deel van uit.”

Een leven vol “muzikale” kinderen

“Ik heb nooit getwijfeld dat ik onze kinderen ook zou laten kennismaken met muziek en hen zou stimuleren in het “creatief zijn”. Van jong af dompelden mijn man en ik hen spelenderwijs onder in de magische wereld van ritme en muziek. Alle vier bleken ze te beschikken over die bijzondere “muzikale genen”. Geen wonder dat ze - ieder op eigen wijze - al fantastische projecten gerealiseerd hebben. Lore speelt accordeon en piano. Ze maakt deel uit van “De Bevlekte Ontvangenis”, de theaterfanfare uit Zaffelare. Dries studeerde klassieke gitaar aan het conservatorium en is de basgitarist van “The BaseBallBats”, een band met een zeer uitgebreid repertorium, die garant staat voor ambiance en sfeer. “Muzamies” is het dameskoor waarin Fien zingt. Dit Gentse popkoor combineert - op een eigenzinnige manier - heel wat muziekstijlen. En Wannes is een beetje het buitenbeetje van de familie. Dans werd zijn passie, maar de muziek ( saxofoon, slagwerk) blijven voor hem ook zéér belangrijk. Hij studeerde aan de kunstacademie en slaagde erin - dankzij zijn talent en gedrevenheid - om een vaste plaats te bemachtigen bij verschillende professionele dansgroepen in Amsterdam.

Muziekgroep “De Porre”?

“Of je ons nog samen op een podium zal zien? Geen idee”, zegt Lut. “Ons optreden op de Place de l’Azalée was een heel leuke ervaring. Ons samenspel lukte erg goed, we bleken “compatibel”. Wim (Luts echtgenoot) trad uit z’n comfortzone en begeleidde ons op de drums. Uiteraard was er af en toe weleens wat spanning maar uiteindelijk was iedereen heel enthousiast. Daar zal het dus niet aan liggen. Maar het is moeilijk om alle agenda’s op elkaar af te stemmen. De kinderen gaan hun eigen weg en ik wil hen niet verplichten om samen bepaalde engagementen aan te gaan. We zien wel … “

Uitdagingen

“Zelf blijf ik ook op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen. Sinds een paar jaar ben ik aan de slag als zorgleerkracht in Vrije Basisschool Sint-Jozef in Lochristi. Ik probeer kinderen op een creatieve manier te begeleiden in het “leren”. Wiskunde en taal moet je spelenderwijs aanbrengen, zo leren kinderen het best. Onlangs ben ik (terug) lid geworden van een zangkoor “ Las Aceitunas”. Dit is een vrij nieuw zangkoor dat enkel Spaanse liederen brengt. Voor mij is het fijn om mijn muzikale ervaring met hen te kunnen delen. De Spaanse taal “zingen” is dan weer een hele uitdaging.

“Een hele andere manier om mij creatief uit te leven is het jaarlijkse “tuinkampje”. Samen met de kinderen organiseer ik iedere zomer een aantal dagen waarop neefjes en nichtjes zich volop kunnen komen uitleven. Deze zomer organiseren Lore en ik  het “Moviemaker-kamp”. En ja, uiteraard, zijn deze kampjes ook doorweven met muziek. Ja, ik wil m’n passie blijven doorgeven. “
 

Een muzikaal poppentheater …

“Mijn ultieme droom?”. “Een eigen muzikaal poppentheater! Het ontwerp en de regie neem ik voor mijn rekening, Wim (die heel knap is met hout) vraag ik misschien om een decor te knutselen en wie weet zouden de kinderen voor de muzikale begeleiding willen zorgen.

Misschien niet onmiddellijk voor morgen, maar in ieder geval een idee dat ik koester.”