Op 1 januari gaf Marie-Claire Van Nieuwenhuyse het schepenambt door aan Hilde Baele die nu bevoegd is voor cultuur, bibliotheek, toerisme, kunstonderwijs, kinderopvang (BKO) en evenementen.
Hilde Baele is sinds 1994 actief in de gemeentepolitiek en werd in juni 2010 voorzitster van de gemeenteraad. Zoals aangekondigd bij het begin van deze legislatuur (2019 – 2024) vervangt Hilde Baele vanaf dit jaar Marie-Claire Van Nieuwenhuyse als schepen. We legden de kersverse schepen een aantal vraagjes voor.
Hilde, voorzitter van de gemeenteraad, niet steeds een eenvoudige rol. Wat was het moeilijkste moment in zowat 12 jaren voorzitterschap?
“Ik vind lichaamstaal een zeer belangrijk en vaak onderschat communicatiemiddel, zeker in een overleg waar verschillende meningen naar boven mogen komen. Omwille van corona dienden we een hele tijd digitaal te vergaderen. Ik zag toen – als voorzitter – alle raadsleden op mijn scherm, ieder van hen net iets groter dan een postzegel. Van zichtbare lichaamstaal was geen sprake meer en anticiperen op eventueel foutief geïnterpreteerde vragen werd plots een uitdaging. Daar komt nog bij dat de collega’s via koptelefoon en camera zo professioneel mogelijk trachtten deel te nemen aan de vergadering, maar ook af en toe eens uit de ether werden gegooid. Mijn grootste bezorgdheid bestond in het gevaar dat een democratische manier van vergaderen hier zeer breekbaar werd. En dat was nu net een van mijn stokpaardjes als voorzitter.”
Je liep zowat een jaar mee met Marie-Claire Van Nieuwenhuyse mee om je in te werken. Wat is je vooral opgevallen?
“Het viel me op dat onze gemeente over heel wat talent beschikt en dat op heel wat vlakken. Uiteraard veel artistiek talent, in al zijn vormen. Maar ook talent bij de diensten die over een enorme veerkracht beschikken om zich telkens achter nieuwe projecten te scharen. Daarnaast ook talent bij de krachten achter de buitenschoolse kinderopvang die er steeds in slagen om zich in een negatief klimaat te blijven heruitvinden. Ik denk ook aan het talent bij de mensen achter het bibliotheekgebeuren, die o.m. de jeugd aan het lezen houden… En ik vergeet door deze kleine opsomming nog een deel mensen en indrukken te vernoemen.
Het is mij ook opgevallen dat Marie-Claire overal graag werd onthaald. Een bewijs dat zij niet alleen haar job ter harte heeft genomen, maar dat ook met een groot hart gedaan heeft. De uitdaging bestaat er voor mij in om dat op zijn minst te evenaren.”
Zijn er zaken of ideeën waarvan je nu al kan zeggen dat je die wil realiseren in je ambtstermijn als Schepen van Cultuur?
“Ik ben niet enkel schepen van cultuur en evenementen, maar heb als bevoegdheden ook toerisme, buitenschoolse kinderopvang, bibliotheek, kunstonderwijs.
Met mijn wensen zou ik probleemloos een A4-tje kunnen vullen. Maar het zou niet correct zijn om verwachtingen te creëren met een budget wat niet het mijne is, en de projecten die de diensten reeds hebben voorbereid naast mij neer te leggen. Het getuigt mijn inziens van goed bestuur om net die lopende dossiers te finaliseren en op die manier een continuïteit te verzekeren in plaats van een (stijl)breuk.
Daar waar zich nieuwe en realiseerbare opportuniteiten aandienen, zal ik er volledig mijn schouders onder te zetten. Bovendien engageer ik mij om ze zelf ook te spotten, op te sporen en bespreekbaar te maken. Verder vergeet ik mijn belofte aan Marie Claire niet: zij staat aan de wieg van de muziekacademie in Lochristi. Voor wat betreft de implementatie van de beeldende kunst, heeft zij mij alvast de orders gegeven.
Bovendien wordt er op alle fronten reeds hard gewerkt aan de intentie tot vrijwillige fusie met Wachtebeke. Via deze fusie zie ik ook heel wat mogelijkheden om het beste van 2 werelden aan elkaar te linken.”
Je hoort wel eens dat cultuur in Lochristi iets hipper en jonger mag? Hoe sta je daar zelf tegenover.
“Alles kan en mag altijd hipper en jonger, ook zelfs eigenzinniger en unieker. Ik nam de afgelopen tijd aan zoveel mogelijk activiteiten deel, inderdaad vaak ook met de verwachting om nog iets nieuws te ervaren. Ik was alleszins aangenaam verrast. Denk bijvoorbeeld maar aan “Allez Chanter” en laatst nog het optreden van het dameskoor Amaranthe, twee evenementen georganiseerd door onze cultuurdienst. Maar ook de theaterwandeling “Doe niet zo sapiens” ingericht door Cultuursmakers. Als we het dan toch over hip hebben, lijkt mij het aanbod alleszins geslaagd.
Aan de belevingszijde kon hier nog wel wat jong geweld bij, niet in het minst omdat die voorstellingen hun op het lijf geschreven waren. Heeft de vlag hier de lading niet gedekt? Is de weg naar het nieuwe Uyttenhove nog niet voldoende ingeburgerd? Of is er nog wat verbetering mogelijk in de communicatie hieromtrent? Ik weet dat deze bezorgdheid bij de cultuurdienst niet onopgemerkt blijft en vertrouw erop dat wij hier samen productief aan verder werken.”
Kunstenaars in Lochristi klagen over het ontbreken van een cultuurhuis met tentoonstellingsruimte (en eventueel enkele ateliers). Deel je die mening en zie je hiervoor eventueel mogelijkheden?
“Of het om een betalende of om een gratis ruimte gaat, elke vereniging kan een werkplek gebruiken. Wij hebben inderdaad geen cultuurhuis, wat niet wil zeggen dat de ruimtes die er vandaag zijn niet optimaal mogen benut worden. Is dat vandaag al het geval of kan hier nog meer gebruik van gemaakt worden? Ik denk o.m. aan “Kunst aan de gang” in het gemeentehuis, de foyer van Uyttenhove of het JH Lodejo.
Ik heb geen overzicht van de private mogelijkheden of mogelijke initiatieven. Wat niet wil zeggen dat die er niet zijn of dat hier niet kan worden in begeleid. Als er een gebrek bestaat, lijkt het mij een gedeelde verantwoordelijkheid om samen op zoek te gaan naar nieuwe kansen.“
We kijken uit naar Ambrosiana 2.0 in 2023. Kan je hier al een tipje van de sluier lichten?
“Ambrosiana staat gepland voor het laatste weekend van augustus. Een ideale “summer closing” dus waarbij alle verenigingen welkom zijn om deel te nemen. Deze keer staat Ambrosiana in het teken van “Ons dorp en de toekomst”. We hebben dus heel wat materiaal om mee te werken.
Wat mij betreft kan Ambrosiana gerust in de breedte gaan, wat zou betekenen dat ook in de deelgemeenten activiteiten of tentoonstellingen kunnen worden opgenomen.
Maar, daar de organisatie van het evenement niet enkel in handen van de cultuurdienst ligt (denk maar aan bv. de technisch uitvoerende dienst en andere diensten) mag ik niet voor mijn beurt spreken. Ongetwijfeld zal een mooie samenwerking hier andermaal zijn zichtbare vruchten afwerpen, daarvan ben ik overtuigd.”