De WB Oostende is elk jaar een van de hoofddoelen van onze paralympiër en handbiker Jonas Van de Steene. Het is ten slotte ene beetje een thuiswedstrijd. Donderdag eindigde hij in de tijdrit op een – ondankbare – 4de plaats, zaterdag finishte hij 7de in de wegrit en zondag was hij de slotrijder van het Belgische team in de ploegaflossing. En daar zorgden ze voor een mooie – bronzen – afsluiter.
Thuiswedstrijd voor Jonas
Het voorbije weekend vond in Oostende de World Cup Paracycling plaats.
Het was ondertussen de 4de editie en eveneens de generale repetitie voor het wereldkampioenschap 2020 dat in de koningin der badsteden plaats zal vinden. Oostende is ook telkens de “thuiswedstrijd” voor Jonas waar hij wil presteren voor de eigen fans. 2 jaar geleden behaalde hij er een bronzen medaille in de tijdrit en een tweede plaats in de individuele wegrit. In 2018 werd hij zwaar ziek in aanloop naar de wedstrijd en kon hij zijn kansen niet naar behoren verdedigen. Dit jaar was het dus tijd om terug te schitteren.
Tijdrit: 4de plaats.
Donderdag werd op de zeedijk van Oostende de tijdrit gereden. Een vrij vlak parcours maar er stond een strakke wind die de rijders parten speelde. Verrassing ook in de startzone. De organisatie had beslist dat er slechts 2 rondjes van 9 km zouden gereden worden, en geen 3 zoals oorspronkelijk voorzien. Een communiqué daarover was vrij laat verstuurd en niet iedereen had de tijd gevonden dit nog te lezen.
Jonas had na één ronde de 5de tussentijd maar kon in de 2de helft nog even versnellen. Zo eindigde hij op een – ondankbare – 4de plaats na de Nederlandse kampioen Jetze Platt, de Amerikaan Thomas Davis en de Oostenrijker Thomas Frühwirth.
Een vierde plaats is nooit leuk, maar Jonas had meer dan een minuut sneller moeten rijden om aanspraak te kunnen maken op brons. “Op zijn waarde geklopt” zoals hij het zelf verwoordde.
7de in de wegrit
Zaterdag was er dan de individuele wegrit. De opdracht was duidelijk: Jonas moest proberen de drie rijders te volgen voor hem eindigden in de tijdrit. Aan de meet kon hij dan rekenen op zijn sterke eindsprint.
Al in de 1ste ronde scheidde een groepje van 9 handbikers zich af. Een kopgroep – met Jonas – die in de derde ronde herleid werd tot 8 rijders. Bij een nieuwe demarrage – 4 ronden voor het einde – moest Jonas passen. De kopgroep viel uiteen en 4 rijders scheidden zich af. Jonas was op achtervolgen aangewezen, wat hij vanaf dan erg verdienstelijk deed.
Vooraan moest Mathieu Bosredon uiteindelijk ook de rol lossen. Hij zou op de 4de stek eindigen. Jetze Platt toonde zich de snelste van het overgebleven trio, voor Thomas Davis en Thomas Frühwirth. Inderdaad, een identiek podium als bij de tijdrit.
Jonas eindigde als derde van het achtervolgend groepje, op iets meer dan 2 minuten van de winnaars. Hij werd dus 7de in en legde de 64km af in 1u43min22sec.
Team relay
Zondag was de slotdag van deze wereldbekerwedstrijd. Als allerlaatste wedstrijd op het programma was de ploegaflossing voorzien. Die wedstrijd wordt in landenteams gereden, met drie rijders uit een verschillende categorie. Ieder van hen rijdt telkens één ronde waarna er afgelost wordt. In het totaal dienen 9 ronden afgelegd. Er stonden 7 ploegen aan de start.
Nadat burgemeester Tommelein een selfie met de startrijders genomen had, kon de wedstrijd op gang geschoten worden. En het Belgische team presteerde gisteren erg sterk. Ouderdomsdeken Christophe Hindricq steeg boven zichzelf uit. Maar de prestaties van startrijder Jean-François Deberg, en vooral van slotrijder Jonas Van de Steene, waren rechtuit indrukwekkend.
Na de aanvangsronde kwam Jean-François als tweede door, na het Spaanse team. De Verenigde Staten, en ook Frankrijk versnelden dan, waardoor Jonas pas als 4de de baan op mocht. Hij dichtte niet enkel de achterstand op Frankrijk, maar kwam terug als 3de door. Jean-François reed België daarna zelfs even naar de tweede plek, met Spanje in zijn kielzog. Maar de Spanjaarden waren eigenlijk sterker.
Bij het ingaan van de laatste ronde was het al lang duidelijk dat de VS oppermachtig waren. Jonas nam terug over als 4de met een aanzienlijke achterstand op Frankrijk en vooral op Spanje. Hij liet nog eenmaal de turbo aanslaan, passeerde de Fransen en liep nog 20 volle seconden in op Spanje. Maar hun voorsprong was te groot. Groot applaus toch van het Belgisch supporterslegioen toen hij als 3de over de meet kwam.
Een fantastische collectieve prestatie. De hele delegatie glunderde. De 7de Belgische medaille in een succesvol weekend. Dat de Amerikaanse vlag gisterenavond bij de podiumceremonie omgekeerd gehesen werd, was slechts een detail en werd rechtgezet.
De beer van Zaffelare
Jonas reed dus een erg verdienstelijke wereldbeker in Oostende. Eremetaal in de individuele wedstrijden zat er dit jaar niet in. In de ploegaflossing was hij ronduit indrukwekkend.
“Het was een weekend met gemengde gevoelens” besloot Jonas. “Een wereldbeker met ups and downs. Maar dit is een erg mooi resultaat en het positieve gevoel overheerst. Het is – sinds onze bronzen medaille in Rio – de eerste keer dat we terug op het podium staan met de Belgische ploeg. Dit doet erg veel deugd en is een erg mooie afsluiter van een Belgisch wereldbekerweekend.”
En die individuele medailles, die volgen ook nog. Jonas is en blijft ten slotte “De beer van Zaffelare”.
Onderstaande fotoreeks bevat enkele impressies van de individuele wegrit (met dank aan Stefan Nies en Parantee-Psylos) en de ploegaflossing. Veel kijkplezier.