Het is niet mijn gewoonte de dingen achterna te hollen, maar op doortocht in het gemeentehuis van Lochristi bleef ik toch even 'gangen' bij het kleurrijke werk van Guido Ehrentraut.
Niemand die eraan zal twijfelen wanneer Guido beweert dat kleuren in zijn genen zitten. Als kind van vlak na de laatste wereldoorlog groeide hij op in een omgeving waar kunst niet meteen geassocieerd werd met 'je brood verdienen'. Het was nog even wachten om zich volop te kunnen smijten op zijn grote passie die schilderen is. Eens met pensioen sloot hij zich onmiddellijk aan bij kunstenaarsgroep Hermeline om er onder de vleugels van Rudy Vereecken zijn kennis over materialen en composities uit te breiden.
Met zijn artistiek natuurtalent sloot Guido dan weer naadloos aan bij Crea Ten Hove in het begijnhof van Sint-Amandsberg. Hij mocht er jarenlang zijn verbeelding vormgeven. En die uitingen op doek zijn niet te vangen onder één noemer.
Figuratief, zoals hij zijn schilderstijl zelf benoemt, maar vooral een feest voor het oog is het dat de bezoeker ervaart. Hij trakteert ons op een tsunami aan emoties, als was de gang van het gemeentehuis een kleurrijke vloedlijn.
Voor diegenen die er nog niet passeerden, geen paniek, het werk van Guido Ehrentraut blijft nog tot eind mei te genieten.