Een tweetal maanden geleden raakte bekend dat Lobke Van Damme en Jessie Coppens, twee voltijdse projectmedewerkers van de Lodejo, het jeugdhuis verlaten. Het evenement “Makerskraam” op 20 september is voor beiden een afscheid in schoonheid. Tijd voor een gezamenlijke terugblik.
Vandaag het eerste deel, morgen krijgt u het vervolg.
De beslissing
Het jeugdhuis Lodejo telt momenteel nog vier voltijdse vaste medewerkers. Enerzijds Herman Verhofsté – onlangs nog in de bloemetjes gezet voor 30 jaar dienst – en Koen Mertens en anderzijds de beide projectmedewerksters Lobke Van Damme en Jessie Coppens.
Enige tijd geleden besloot de raad van bestuur dat de projectmedewerkers nog slechts 4/5 zouden kunnen werken. Jessie en Lobke besloten niet op dit aanbod in te gaan en het jeugdhuis te verlaten. Voor beide functies werden dan vacatures uitgeschreven.
Lobke, Jessie en… de opvolging
Lobke (28), afkomstig uit Oosterzele en woonachtig in Oostakker begon op 01 september 2012 als jeugdhuisverantwoordelijke. Het was haar eerste job en voordien was ze slechts één keer naar de Lodejo(feesten) gekomen: voor een optreden van Raymond van het Groenewoud.
Normaal gezien zou Lobke nog tot eind 2015 aan het werk blijven in de Lodejo maar door een succesvolle sollicitatie kan ze per 28 september al aan de slag als ondernemerscoach bij Syntra Midden-Vlaanderen. Haar afscheid is nu voorzien voor 25 september, de gesprekken voor een opvolger/opvolgster zijn lopende.
Jessie Coppens (26) groeide op in Lochristi en was al vanaf jonge leeftijd actief in de Lodejo: als vrijwilliger, als toogmedewerker, in de kern en later in de raad van bestuur. Na haar studies ging ze aan de slag als jeugdhuiscoördinator en jeugdconsulent – twee halftijdse functies – bij jeugdhuis ’t Kasseiken in Wachtebeke.
Op 01 februari 2014 begon Jessie als projectmedewerkster in de Lodejo. Haar laatste werkdag in het plaatselijke jeugdhuis is 17 september. Zelf is ze volop aan het solliciteren, maar heeft nog geen nieuwe job. Haar opvolgster wordt Ilse Roosens, geboren in Ninove en woonachtig in Gent.
Een terugblik
“Het moment dat ik me steeds zal bijblijven en waar ik fier op ben, is de goedkeuring van Fabriek-A-Brak” opent Lobke.
“Jessie was toen aan de slag in JH ’t Kasseiken en we kwamen zeer goed overeen. We besloten samen een bovenlokaal project in te dienen voor onze beide jeugdhuizen maar elk met een aparte projectmedewerker. Op 01 december 2013 kregen we te horen dat ons dossier goedgekeurd was. Een fantastisch moment dat ook de overstap van Jessie naar Lochristi inluidde.”
“Bij dit bovenlokaal project ging er in ’t Kasseiken gewerkt worden met de zwaardere materialen zoals hout en metaal. De Lodejo zou zich meer toeleggen op creatief zijn met textiel” licht Jessie toe.
“Dat laatste deed ik ook in mijn vrije tijd. Bovendien was het combineren van de beide halftijdse jobs in Wachtebeke vrij moeilijk. Daarom besloot ik de overstap naar Lochristi te maken. We hebben Fabriek A Brak hier dan helemaal van nul opgestart tot iets wat zeer goed loopt en dat stemt me heel gelukkig.”
“Dat is bij mij ook zo” valt Lobke in. “Jonge Vonken betekende nadien voor mij het doorschuiven van coördinator naar projectmedewerker. Heel leuk om zelf het project te kunnen opstarten maar jammer dat ik het na 8 maanden al terug moet verlaten en niet verder kan afwerken. Toch denk ik dat de beslissing om de projectmedewerkers nog slechts een 4/5de contract aan te bieden op termijn een goede beslissing is. Anders loopt de personeelskost steeds maar op (anciënniteit, indexaanpassingen enz.). Dat neemt niet weg dat ik het lastig gehad heb met de beslissing. Tegelijkertijd is dit ook het bewijs dat het jeugdhuis me nauw aan het hart ligt. Maar na drie jaar Lodejo is het ook wel eens tijd voor een nieuwe uitdaging.”
Ook Jessie heeft het lastig gehad met de beslissing. “Ik beschouw Fabriek A Brak een beetje als mijn kindje en dat ik dat nu moet afstaa, doet wel een beetje pijn.”
Toch wordt het voor beiden een afscheid in schoonheid want op 20 september is er Makerskraam. Een evenement waar onze beide dames zich nog hard voor ingezet hebben. Daarover morgen meer in ons tweede deel, waar we met hen ook even praten over het tanende succes van de jeugdhuizen.