Los Arcos - pelgrimswoorden als vakantiesouvenir

Claudine
0 reactie(s)
Los Arcos

© Claudine De Wilde

Vanuit de zinderend gele korenvelden komt hij zwetend aangestapt, over ’t witte grind, door de nauwe Calle Mayor, de hoek om aan de Iglesia de Santa María, zwalpt hij voorbij  de majestueuze  Puerta de Castilla en strompelt hij over de gekromde brug van de rivier Odrón.

Dan ploft hij uitgeput neer aan mijn inschrijvingstafeltje in de albergue Isaac Santiago van Los Arcos.De rugzak plakt aan zijn natte rug,  zweetkanalen modelleren barse plooien in zijn gezicht en blote borst. Impulsief en krachtig schrijft hij spontaan in mijn schriftje zijn éne woord  neer : “Hostias”*. 
Die man, die is werkelijk doodop! Maar hij heeft geluk ! Wij hebben nog een bed vrij in onze pelgrimsherberg.

Hier in het dorpje Los Arcos, prachtig gelegen in een plooi van uitgestrekte graanvelden en wijngaarden van Navarra, op de camino francés,  tussen Pamplona en Logroño, werken wij al enkele jaren als vrijwilligers in de herberg. Van april tot eind oktober wordt de albergue opengehouden door Vlamingen, leden van het Vlaams Compostelagenootschap.

In 2017 overnachtten hier 11.913 vermoeide pelgrims met 48 verschillende nationaliteiten. Een diverse groep van mensen op zoek naar loutering, naar avontuur, spiritualiteit, sportiviteit, verbondenheid, religie, compensatie, rust,  zelfvertrouwen, ..

Aan een paar honderd van hen vraag ik - in de halve maand die wij er hospitalero  zijn - om meteen  bij aankomst één woord in mijn schriftje op te schrijven. Het éne woord dat hun dag tekent, dat hun gedachten opslorpt , een unieke waarde heeft, of zomaar het eerste woord dat bij hen opkomt  ….
Dat schriftje met pelgrimswoorden in zovele talen is een  heerlijke schatkamer voor mij. Ik lees op 16 juli  bijvoorbeeld:
“ geschafft, sunny, wine, pleine forme, calor, paz, hot, cerveza, pain, Antonio, happy, felicidad, reflection, solo, agua, douche, sore, Schmerz, betovert, amor, horizonte, hope, freedom, toekomst, lumaca, barnbarnen, mama, help !, water, cansado, panorama, ….”

Sommige woorden vertalen en verklaren gedreven pelgrims breeduit en met enthousiasme.Soms ook zijn het mysterieuze woorden die mij uitnodigen om volop mijn pelgrimsfantasie in te schakelen. Pelgrims die in kleine groepjes toekomen zijn vaak verbaasd over het woord dat hun compagnon neerpent en er start spontaan een onderlinge interactie hierover. Daar hou ik van ! 

En weet je, een jaar later krijg ik opnieuw een schat aan pelgrimswoorden verzameld in mijn schriftje. Dit keer geen kreten vlak bij aankomst. Ik vraag de bedevaarders uren later naar één enkel woord. Als ze gedoucht, gegeten en uitgerust zijn.

Dan zitten ze op de binnenkoer te keuvelen bij een biertje of een wijntje of liggen ze rustig op bed te lezen, hun dagboek opengeplooid, de route voor morgen te bekijken.

Benieuwd naar het verschil tussen de woordenschat onmiddellijk na de immense inspanning en de essentie na enkele uren  ? ….. Opmerkelijk, inderdaad !