Mick Jagger in woon-zorgcentrum
Bij een recentelijk passeren door de gangen van een woon-zorgcentrum stond ik even stil bij een bewonerskoortje dat, geflankeerd door een gitaarspeler, eenstemmig een lied ten berde bracht.
Mooi initiatief, forever young, dacht ik zo. Naar Werchter of de Lokerse Feesten gaan ligt niet meer zo voor de hand, wanneer een looprekje onderdeel van je stappenplan uitmaakt. Dan maar huisconcerten organiseren, ambiance zit hem voornamelijk in het hoofd en is niet plaatsgebonden. Maar dan herkende ik het melodietje. Herinnerde mij hoe mijn moeder dit soms zong toen ze de was aan de draad ophing. En de was buiten ophangen was nog iets van voor de uitvinding van de droogkast. Heel lang geleden dus.
'Die mooie molen...', klonk het in koor en toen zag ik het. Ik zag mensen zitten die de leeftijd van Mick Jagger hebben, een generatie die beslist fans van AC/DC kon zijn. In plaats van patchoeli rook ik ontsmettingszeep, een even penetrerende geur als een wolk wiet, als je het mij vraagt. Wat bij deze meteen de vraag opriep waar de inmiddels bejaarde flower power-generatie in hemelsnaam onderdak vindt?
Tijd misschien voor woon-zorgcentra om naast een vleugel voor dementerenden ook eens ernstig te beginnen nadenken over een afdeling voor ouwe rockers!
Reacties
Sommige mensen hielden ook van Buddy Holly,Eddie Cochran,Elvis en niet van Bobiaan Schoepen en tijdgenoten.
Dus ook eens de muziek aanpassen aan de jeugdjaren van die bewoners. Ikzelf ben 72 en heb ook nog een groepje met muziek uit deze tijd alsook nog muziek van nu.
Delaruye Etienne ,gewezen leeraar slagwerk.