Rond het meer van Overmere

Ooit stond Donkmeer in onze contreien synoniem voor zijn heerlijke palinggerechten. De vele restaurants met zicht op het water symboliseerden de levende versheid van deze lekkernij.

Maar er was meer dan dat. Destijds, en we spreken over de jaren '70, had je er verschillende dancings die tot ver in de omtrek 'volk trokken'. Namen als The Joker, met een capaciteit van  ongeveer 1.500 personen, en het rechtover gelegen The Ranch domineerden de toegangspoort naar 'De Donk'. De Karbarka kon je dan weer wat verder vinden, maar daar bleef het niet bij. Nog tal van andere dancings droegen ertoe bij dat Overmere-Donk een heuse uitgaansbuurt was. Vandaag lijkt er van dit rijke uitgaansleven nog nauwelijks een spoor over.

Wanneer ik rond het Donkmeer wandel en zoek wat er van dit vertier en gastronomische grandeur van weleer nog rest, dan kan ik me niet van de indruk ontdoen in een spookoord beland te zijn. Verschillende horecazaken staan te koop, andere staan er vervallen bij. Het commerciële leven rond de 86 hectare grote waterplas lijkt duidelijk wat op zijn retour. Maar toch beweegt er – en dit is letterlijk te nemen – veel meer dan een eerste indruk doet vermoeden.

Dat 'De Donk' vroeger 'the place to be' was maar met de opkomst van het massatoerisme naar het buitenland wat in ongenade was gevallen, wist ik al eerder. In en rond het hedendaags ontworpen bezoekerscentrum aan de oever van het meer dien ik mijn eerste indruk bij te sturen. Terwijl ik de tentoonstelling rond de ontstaansgeschiedenis van 'De Donk' en het natuurpatrimonium rondom het meer in me opnam, werd het eigenlijk nooit stil aan de ontvangstbalie. Bezoekers informeerden zich over wandelroutes, huurden Nordic wandelstokken of namen folders mee.

De laatste vijftien jaar is er opnieuw sprake van een opleving en dit omdat men heeft ingezet op de natuurwaarde van dit gebied. En nog is het verhaal niet af. De bekende Eendenkooi gaat helemaal veranderen in een speelzone met een aanleunende aaidierenweide. Ook vissers komen volop aan hun trekken wanneer ik lees hoeveel kilogram er uitgezet wordt ten behoeve van de pleziervangst. Dat Overmere-Donk nooit meer een Benidorm zal worden is duidelijk, maar door zachte recreatie en natuurbehoud te combineren beantwoordt het duidelijk aan hetgeen waar ecotoerisme voor staat. Zorgen dat de volgende generaties nog kunnen genieten van natuur en landschap.

Scroll naar boven