Het moet niet altijd mekkeren zijn over die toenemende hoogbouw in Lochristi. Het kan, weliswaar niet alledaags, gebeuren dat je het vernietigde landschap eventjes in een benadering van de oorspronkelijke vorm terug in de schoot geworpen krijgt, je het middelpunt van je dorp weer ziet zonder er te zijn.
Zoals bezongen in melancholische heimatliedjes, waarin de klokkentoren het ritme van de dag slaat, krijg je dan het gevoel dat de dingen niet omkeerbaar zijn. Maar laat ik mezelf vooral niet verdrinken in dat melancholische. Ook al lijkt de afbraak van serres wel wat op het slopen van de Berlijnse muur, waarbij nieuwe horizonten zich openbaren, de opdrachtgever zijn motivatie is voorzeker niet ingegeven door het landschappelijke aspect. Een woning met een grote tuin of paardenweide is meer waard dan een bedrijfswoning met een hoop ouwe serres. Of het zijn die serregronden die uitgebreide mogelijkheden bieden indien als woongebied bestemd. Voor de vastgoedsector zijn dit interessante plaatsen, te vergelijken met de begindagen van de gold rush in Klondike rond het jaar 1900.
Zomertijd is vooral komkommertijd in medialand en zoals geweten, komkommers hebben geen serre nodig om tot wasdom te komen!