Ultralopers Hilde en Chris terug in Lochristi na Spartathlon

Bennie
1 reactie(s)
Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Bennie Vanderpiete

Tekst en titelfoto © Bennie Vanderpiete

Het voorbije weekend stonden 9 Belgen aan de start van de Spartathlon. Met Chris Dhooge en Hilde Dosogne waren daar maar liefst 2 ultralopers uit Lochristi bij. Zij keerden dinsdagavond terug uit Griekenland en deden gisteren het relaas van hun wedstrijd aan Lochristinaar.com.

Spartathlon 2022

Afgelopen weekend vond in Griekenland de 40ste Spartathlon plaats. Dat is een legendarische race die in 1983 voor het eerst gelopen werd en die een  mythische status geniet onder de ultralopers. De deelnemers starten aan de voet van de Acropolis en moeten - binnen een tijdspanne van 36 uren - van Athene naar Sparta lopen. Dezelfde afstand (246 km) die de Griekse boodschapper Pheidippides in 490 v.Chr. liep om in Sparta bij koning Leonidas hulp te gaan vragen in de oorlog tegen de Perzen.
Het aantal deelnemers voor deze wedstrijd is gelimiteerd. Men moet zich bovendien eerst kwalificeren en daarna ook uitgeloot worden. Eind maart vond die loting plaats. 388 atleten kregen een ticket voor de wedstrijd. België mocht 9 atleten sturen. Met Chris Dhooge en Hilde Dosogne telde de Belgische delegatie dus ook 2 ultralopers uit Lochristi. Voor Chris werd dit zijn derde deelname. Hilde – de enige vrouw in de Belgische selectie – verscheen voor het eerst aan de start.

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Bennie Vanderpiete

De voorbereiding

Nadat eind maart het verlossende nieuws kwam, hadden de atleten nog 6 maanden om zich voor te bereiden.

“Ik volgde een trainingsschema en liep nog enkele wedstrijden zoals het BK 100 km, de Backyard Ultra, de Another One Bites the Dust race, de 6-urenloop en 2 etappes van de Ronde van Vlaanderen. Maar eigenlijk begon mijn voorbereiding al 4 jaar geleden toen ik besloot om ooit de Marathon des Sables en deze Spartathlon te lopen” aldus Hilde.

Bij Chris lagen de kaarten iets anders: “Ik had een zekere basis, maar vooral in juli en augustus heb ik opgebouwd naar deze Spartathlon. Daarvoor heb ik veel gelopen en vooral veel heuveltraining gedaan. Door mijn eerdere deelnames wist ik dat het parcours best pittig is en er veel moet geklommen worden. De week voor de wedstrijd heb ik dan koolhydraatrijk gegeten om voldoende energie op te slaan”.

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Else Staut

De reis

Vanuit de organisatie werd, net zoals de voorgaande jaren, voor alle deelnemers logement voorzien in een hotel in Athene. Daar konden de atleten vanaf woensdag terecht. Chris vertrok die dag vanuit Zaventem met de eerste vlucht naar Griekenland. Zo had hij iets meer tijd om alle voorbereidingen te treffen en was hij zeker om op donderdag de hele dag te kunnen rusten. Hilde vervoegde een aantal andere Belgische deelnemers op Zaventem en samen namen ze een latere vlucht.

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Else Staut

De race

Afgelopen vrijdag, stipt om 06.45 uur lokale tijd werd het startschot gegeven. Een kwartiertje vroeger dan normaal omdat er op het parcours nog een omleiding van 1,5 km was. 360 lopers vertrokken voor een helse onderneming waarbij ze niet enkel binnen de 36 uur moesten aankomen, maar ook tijdig alle controlepunten passeren. Die vrijdag steeg het kwik tot zo’n 32°C. De dag nadien werd het nog een beetje warmer en wees de thermometer 35°C aan. Elke 5 km was er een standje met water en eten en om de 40 km een controlepunt waar de deelnemers zich konden laten masseren en iets warms konden eten. De deelnemers konden vooraf ook dropbags afgeven. Dat zijn zakjes waarin men bevoorrading of reservekledij steekt en die de organisatie dan klaarlegt op het gewenste controlepunt. 

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Kathleen Convens

Ik had me voorgenomen om de eerste 100 km af te leggen in minder dan 11 uur en dat lukte ook goed” vertelt Hilde. “Aan de controlepunten stopte ik telkens eventjes om wat te eten, om me te verfrissen en water bij te vullen. Ik dronk ongeveer een liter per 20 km. Ik speelde tijdens de race dus zo’n 12 tot 13 liter water naar binnen.”

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Kathleen Convens

Chris Dhooge had al ervaring met het lopen van de Spartathlon. In 2018 kwam hij in Sparta aan na 30u00’35’’ (gecorrigeerd 29u59’32), nog steeds de 6de Belgische tijd in 40 edities. Ook nu was hij goed voorbereid en halfweg de race zat hij op schema voor een eindtijd van zo’n 31 à 32 uren.

“Ik had me voorgenomen om, iets na halfweg, van schoenen te wisselen. Zo kon ik met nieuw, steviger, schoeisel de Sangaspas aanvatten. Toen ik me bukte, kreeg ik plots terug last van mijn maagbreukje. Dat heb ik al 35 jaar en het is uiterst zelden dat ik daar tijdens wedstrijden problemen van ondervind. Dit was nog maar de 3de  keer, maar nu was het wel op een heel ongunstig tijdstip. Ik heb 3 maal overgegeven. Ik wou samen met Hilde de steile Sangaspas oplopen, maar ik had geen kracht meer. Bij het klimwerk belastte ik mijn buikspieren en ook dat was dan behoorlijk pijnlijk. Er zat niets anders op dan de wedstrijd te staken.”

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Else Staut

“De afdaling van de Sangaspas was heel steil en daar had ik schrik om uit te glijden en te vallen” vervolgt Hilde. “Ik heb dat dan ook heel voorzichtig gedaan. Eens ik die pas voorbij was, wist ik dat ik zeker nog voldoende tijd had om tijdig de finish te halen. Tijdens de race heb ik nooit gedacht dat het te zwaar was of dat ik overwoog om op te geven. De laatste honderden meters leken wel eeuwig te duren. Maar de aankomst was ook fantastisch door alle aanmoedigingen van de lokale bevolking. De deelnemers worden er ontvangen als helden.”

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Else Staut

Hilde overschreed de meet na 34u43’55’’. Ze is pas de derde Belgische vrouw die deze race tot een goed einde bracht. In totaal zouden 188 lopers de wedstrijd succesvol beëindigen, net iets meer dan de helft  dus. Onder hen ook 6 van de 9 Belgische deelnemers.

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Kathleen Convens

Na de race

“Na de aankomst heb ik eventjes in de ziekenboeg gelegen” aldus Hilde. “Ik was flauwgevallen en had overal pijn. Maar na een deugddoende cola ging het terug beter en was het tijd om de blaren  op mijn voeten te laten verzorgen“.

Toen Chris besloot om niet meer verder te lopen, keerde hij terug naar de controlepost. Een arts onderzocht hem en gaf hem een pijnstiller. Toen de controlepost sloot werden de deelnemers, die opgegeven hadden of de controlepost buiten tijd bereikt hadden, opgepikt door een bus. Die bracht hen naar het hotel. Maandag was er dan een ceremonie met overhandiging van een medaille en een oorkonde aan zij die de wedstrijd uitliepen. Dinsdag keerde de Belgische delegatie terug met het vliegtuig.

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Kathleen Convens

Nog eens deelnemen? 

Op de vraag wat nu zijn plannen zijn antwoordt Chris: “Nu ga ik eerst dat maagbreukje laten behandelen. Ik heb de voorbije maanden weinig ultralopen gedaan waardoor ik me eigenlijk niet meer kan kwalificeren voor de Spartathlon 2023. Maar volgend jaar loop ik de 24 uur van Sittard, de Ultr’Ardèche (222 km met 3.200 hoogtemeters) en in september de l'Ultra du Sud Ouest (202 km met 1900 hoogtemeters). Ik hoop om dan in 2024 terug te mogen deelnemen aan de Spartathlon.”

Hilde zei onmiddellijk na de aankomst “Dit was zo zwaar, dat doe ik nooit meer”.  Maar ondertussen is ze al bijgedraaid en kijkt ze al uit naar nieuwe uitdagingen: eerst de marathon van New York, dan in december de Bello Gallico 100 miles en volgend jaar eventueel een nieuwe deelname aan de Spartathlon.

Proficiat aan de 2 Lootse Ultralopers. Op 12 november nemen ze bovendien beiden deel aan de 4 Uren Run&Bike. 

Spartathlon 2022 - Lochristinaar - © Bennie Vanderpiete

(Foto's © Else Staut en Kathleen Convens en Bennie Vanderpiete)