OCMW Lochristi heeft ervaring met crisissen. Nog maar amper bekomen van de uitzonderlijke inspanningen die het corona-vaccinatiecentrum vergde, diende er zich dit jaar een nieuwe crisis aan: de opvang voor Oekraïense vluchtelingen. En kijk, stilaan valt ook hierbij alles in de plooi. Wij en velen met ons, zijn benieuwd naar hoe men hier de opvang regelt en hoe het met de nieuwe Lochristinaren gaat.
Pauline (coördinator collectiviteit Oekraïense vluchtelingen) en Nathalie (hoofd maatschappelijk werker) van het Sociaal Huis in de Bosdreef gaven ons tekst en uitleg.
Nathalie: “Opvang voor Oekraïense mensen in Lootse gezinnen was er al sinds het voorjaar. Het leegstaand kloostergebouw in de Bosdreef, voor de opvang door ons lokaal bestuur, konden we deze zomer openen. Met man en macht werd gewerkt om daar alles snel op orde te hebben. Er was een vlotte samenwerking met álle gemeentediensten. Materiaal kwam ervan overal. De bevolking van Lochristi toonde zich erg gul, in die mate dat we daar zelfs een stop moesten op instellen. Met de collectieve opvang in de Bosdreef van 58 Oekraïners (verdeeld over 26 gezinnen) én de opvang bij gastgezinnen voldoen we aan het quotum (102 personen) dat ons initieel werd opgelegd. Het kloostergebouw in de Bosdreef is uitermate geschikt voor de opvang van de vluchtelingen. Na de ombouw en de noodzakelijke aanpassingswerken (denk maar aan brandveiligheid en elektriciteit) kunnen er tot 65 personen wonen. Wij houden er 2 kamers vrij voor crisisopvang. Het complex in de Bosdreef is een van de weinige opvangcentra waarbij alle accommodaties zich op het gelijkvloers bevinden. Daarom is het ook geschikt voor de opvang van vluchtelingen met een handicap. Elk gezin heeft een eigen kamer, er zijn 4 gemeenschappelijke ruimtes. Bewoners koken voor zichzelf; in de grote keuken kan dat met 6 tegelijk.”
Pauline, maatschappelijk werkster, is fulltime bezig met de Oekraïense vluchtelingen.
“Ik ben inderdaad het eerste aanspreekpunt voor de Oekraïners. We ervaren veel sympathie vanuit de bevolking voor deze mensen. Ongeveer 1,5 VTE (voltijds equivalenten) van het OCMW-personeel werkt mee aan de opvang en begeleiding van de Oekraïense vluchtelingen.” licht Pauline toe.
“Maar er zijn veel meer mensen en diensten bij betrokken. Er zijn de gastgezinnen en de vele vrijwilligers maar ook de mensen van de technische dienst, Jeugddienst, de Bibliotheek, de Bevolkingsdienst, …”
“Ik beschik hier over een echt “Topteam” valt Nathalie in.
“Wij krijgen hulp voor het tolken van het Agentschap Integratie en Inburgering, bovenop onze fantastische vrijwilligers-tolken. Ondertussen ben ikzelf ook al wat vertrouwd met het Oekraïens en het Russisch (de personen die we opvangen verstaan allemaal Russisch – de jongeren meestal ook Engels). Bovendien is de vertaalapp superhandig! De vluchtelingen hadden de eerste weken hier nodig om tot rust te komen, om te ervaren dat ze hier veilig zijn en om samen met ons een berg paperassen door te nemen. En nu ze dat op orde hebben komen er nieuwe zorgen: de trauma’s en het pijnlijke afscheid verwerken. Het is onze opdracht om dan present te zijn, om te luisteren. Ondertussen volgen zij een integratiecursus en lessen Nederlands in Gent. De taal is superbelangrijk om hier een job te vinden. Een aantal hebben ondertussen werk. Dat is zowel vast werk als vrijwilligerswerk en studentenjobs. Het is opmerkelijk – en voor de vluchtelingen uit andere conflictgebieden verwonderlijk – hoeveel gemakkelijker Oekraïners in Vlaanderen werk vinden. Voor ons zijn alle nationaliteiten gelijk, ze hebben allemaal hun noden” besluit Pauline.
Pauline en Nathalie werken met een ervaren team. Maar de omvang van deze crisis waarbij zoveel mensen tegelijk hulp nodig hebben, is niet te onderschatten. De warmte en dankbaarheid die ze terugkrijgen, de positieve signalen vanaf de overkant van de straat, van de 58 mensen die daar co-housen, is groot. Zeker in deze kerstperiode. Maar daarover leest u hier binnenkort meer, in een tweede bijdrage.