Valt het u ook op dat er heel wat te doen is rond "persoonlijke groei"? Ik vind dat grappig. Eerst moeten we gewoon maar wat in het wilde weg en blijkbaar ook volkomen onpersoonlijk groeien. Maar om het niet te verleren als we eenmaal groot zijn, hebben we er wat op gevonden: persoonlijke groei.
Dat is een beetje een manama, maar dan een grnagr , een groei nadat je volgroeid bent.
Persoonlijk groei ik volop.
In mijn geval zet de groei zich vooral door in horizontale richting. En dat is goed, want dan moet ik weer leren omgaan met mijn "veranderend lichaam". En dat is ook persoonlijke groei.
Als ik maar niet weet wat met dat veranderend lichaam aan te vatten, kan ik "leren beslissen". Persoonlijke groei.
Ik beslis om dat lichaam elke dag op de hometrainer te hijsen, na een cursus "volharden kun je leren". Persoonlijke groei.
Lukt dat volharden even niet, en voel ik me schuldig omdat de hometrainer het vooral goed doet als kapstok, dan kan ik "leren omgaan met frustratie". Persoonlijke groei.
Werkt die nieuwe kapstok op de zenuwen van mijn gezinsleden, en valt er al eens een woordje van liefde, dan is er nog de cursus "conflicthantering". Persoonlijke groei.
Uiteindelijk ga ik van miserie over tot een aanval op de dichtstbijzijnde chocoladereep.
Zoals ik al zei: ik groei volop.