Verloedering van oude gemeenschapsgebouwen, vaak met afbraak tot gevolg, betekent vooral een
verlies van onze tastbare lokale geschiedenis en identiteit. Het zijn bakens die verloren gaan.
De Parochiale Kring in de Dekenijstraat in Lochristi, de tegenovergelegen voormalige pastorij/dekenij,
het stationsgebouw in Beervelde en de pastorij van Zeveneken die wellicht hetzelfde lot wacht. Het zijn
slechts enkele voorbeelden van gebouwen die vaak duur onderhoud en renovaties vereisen om hun
oorspronkelijke staat te behouden. Bij gebrek aan financiële middelen kiezen eigenaars soms voor sloop
of laten de gebouwen verwaarlozen. In een dichtgeslibde gemeente zoals Lochristi, die de slogan
“dynamische gemeente” uitdraagt, is de behoefte aan nieuwe infrastructuur, woningen en commerciële
ruimten een constante. Sloop is dan ook gesneden koek voor ontwikkelaars die meestal de voorkeur geven
aan nieuwbouwprojecten die hogere rendementen bieden, in plaats van renovatie van bestaande
structuren. Het behoud van bouwkundig erfgoed, hoe bescheiden ook, blijft een taak die gezamenlijke
inspanningen én moed vereist van overheden en individuen.
Invloed op onze dorpsidentiteit?
Oude gebouwen fungeren vaak als symbool van gemeenschapszin en samenhorigheid. Ze vervangen door op elkaar gestapelde steriele wooneenheden of andere woonvormen draagt op zich niet altijd bij aan een gemeenschapsgevoel. Nieuwe inwoners brengen een diverse mix van leeftijd, achtergrond en sociaaleconomische status met zich mee. Wat uiteraard een verrijking is, maar ingrijpende ruimtelijke veranderingen kunnen eveneens aanzienlijke effecten hebben op de ziel en sociale cohesie van een dorpsgemeenschap. Het is cruciaal dat planners en beleidsmakers rekening houden met deze factoren en streven naar een evenwichtige ontwikkeling die zowel de nieuwe als de oorspronkelijke bewoners ten goede komt.
En terwijl we toch bezig zijn:
Op de kaart van de Vlaamse Landmaatschappij krijgt Lochristi het etiket verstedelijkte gemeente mee, Wachtebeke is dan weer een plattelandsgemeente, lezen we. Een inhaalbeweging voor het huidige Lochristi is niet meer mogelijk, ook al verstommen morgen alle betonmolens. Wachtebeke heeft dan weer een echte groene long met het provinciaal domein Puyenbroeck. Eens de gemeentefusie een feit ademen we beslist allemaal een beetje gezonder!